Πλησιάζουν οι μέρες για την καταβολή της 1ης δόσης του Εκτρωματικού Νομιμοφανούς Φόρου Ιδιαζούσης Αισχύνης (ΕΝΦΙΑ).
Επειδή υπάρχει η τάση να ξεχνιώνται τα προφανή, σκέφτηκα να διευκρινίσω κάτι προς όφελος όλων: Είθισται να λέμε ότι χρωστάμε τον ΕΝΦΙΑ, αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Δεν χρωστάμε τον ΕΝΦΙΑ, αντίθετα καλούμαστε να τον πληρώσουμε μέσα σε ένα καθεστώς απροσδιόριστου εκβιασμού.
Μιλάω για εκβιασμό, γιατί είναι κοινή πεποίθηση ότι “Πρέπει να τον πληρώσεις, αλλιώς θα σου πάρουν το σπίτι” και τον χαρακτηρίζω απροσδιόριστο, γιατί κανένας – πόσο μάλλον οι υπάλληλοι της εφορίας – δεν μπορεί να σου πει αν τελικά θα χάσεις το σπίτι εφόσον δεν πληρώσεις. Είναι ένας εκβιασμός που δεν είναι γραμμένος κάπου ξεκάθαρα, όμως υπάρχει σαν μια κοινή και εδραιωμένη πια πεποίθηση…
Το χρέος έχει έννοια όταν ξέρω από πριν το γιατί και το πόσο και το αποδέχομαι σαν αντίτιμο για κάτι που απέκτησα ως δάνειο ή είδος ή υπηρεσία. Δηλαδή χρωστάω την δόση του δανείου μου στην τράπεζα, γιατί έτσι συμφώνησα με την τράπεζα αυτή, προτού υπογράψω για να πάρω το δάνειο. Αγοράζω κάτι από κάποιον που κάνει 100 δραχμές, του δίνω 50 δραχμές τώρα και άρα χρωστάω 50 ακόμα. Όταν πια δώσω και τις 50, τότε έχω πληρώσει το χρέος μου και δεν χρωστάω τίποτα άλλο στον πωλητή.
Χρωστάω τον ΕΝΦΙΑ; Πήρα δάνειο από το κράτος και χρωστάω δόσεις; Τι αγόρασα από αυτό για να χρωστάω τον ΕΝΦΙΑ πάνω στο σπίτι που μένω ή νοικιάζω σε κάποιον; Το σπίτι το έχω ήδη πληρώσει για να το αγοράσω, πληρώνω τις επισκευές του, την θέρμανσή του, την ύδρευσή του, το ηλεκτρικό του. Αν δεν μένω εκεί και το νοικιάζω σε κάποιον, τότε ήδη πληρώνω φόρο εισοδήματος πάνω στο νοίκι που εισπράττω…
Άρα τον ΕΝΦΙΑ δεν τον χρωστάω. Τι πληρώνω με αυτόν; Πληρώνω τάχα μου για το δικαίωμα πάνω στο ενδεχόμενο προιόν μιας ρευστοποίησης του συγκεκριμένου σπιτιού αν ποτέ γίνει αυτή, όποτε γίνει και με τις όποιες συνθήκες, που έτσι κι αλλιώς δυσοίωνες θα είναι, έτσι που έχουν καταντήσει την αγορά ακινήτων.
Εντάξει, να το καταπιώ κι αυτό. Δεν τον χρωστάω όμως. Μην μου λέτε ότι τον χρωστάω. Πείτε, επιτέλους, κύριοι της κυβέρνησης ότι με εκβιάζετε για να μου πάρετε τα χρήματα που έχω αποταμιεύσει, πείτε τα πράγματα με το όνομά τους.
Αυτά τα ολίγα έτσι για να μιλάμε σωστά τα Ελληνικά, μιας και μόνο αυτά μας έμειναν…
Και να θυμάστε: Με κάθε δραχμή που εισπράττει το κράτος για τον ΕΝΦΙΑ, αποταμιεύεται και αντίστοιχο ποσοστό οργής του κόσμου για αυτό το βάναυσο μέτρο. Κι όταν σπάσει ο δεύτερος κουμπαράς, εκεί σας θέλω…
Leave a comment